به نقل از «فردا»

پسر تاجر ترک دختر تهرانی را داخل ۲۰۶ زنده زنده به آتش کشید +عکس

تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۰۷۲۶۴

رکنا: پسر عاشق پیشه بعد از ورشکستگی پدر، وقتی فهمید نامزدش قرار است او را ترک کند ماشینش را به آتش کشید و مرگ تلخ دختر جوان را رقم زد.

پسر جوان خودش نیز در آتش سوزی عمدی به شدت دچار سوختگی شد.

به گزارش گروه حوادث رکنا، اوایل تابستان سال ۹۷ خودروی ۲۰۶ در یکی از خیابان‌های تهرانپارس آتش گرفت. مأموران آتش‌نشانی بلافاصله به محل اعزام شدند و به مهار آتش سوزی خودرو ۲۰۶ پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از مهار شعله‌های آتش پیکر نیمه جان دختر و پسر جوان که داخل خودرو قرار داشت به بیمارستان منتقل شد. اما دختر ۲۷ ساله به نام نازنین به خاطر شدت سوختگی جان سپرد و پسر جوان به نام مزدک تحت درمان قرار گرفت.

وی که معجزه آسا زنده مانده بود پس از بهبودی نسبی به آتش‌سوزی عمدی اعتراف کرد و به مأموران گفت: نازنین نامزدم بود و ما رابطه خوبی با هم داشتیم. پدرم تاجر کشور ترکیه است و ما وضع مالی خوبی داشتیم که با نازنین نامزد شدم. اما پس از مدتی پدرم ورشکست و وضع مالی ما بد شد و من نمی‌توانستم مانند گذشته برای نازنین پول خرج کنم.

وی ادامه داد: نازنین توقع زیادی از من داشت و به همین خاطر گفته بود حالا که پدرم ورشکست شده می‌خواهد برای همیشه مرا ترک کند. اما من حرف او را باور نداشتم.

وی ادامه داد: آخرین بار در ماشین نشسته بودیم و صحبت می‌کردیم که او گفت تصمیمش را گرفته و می‌خواهد نامزدی را به هم بزند. من که عصبانی شده بودم. برای ترساندن او ماشینم را آتش زدم، اما ما داخل ماشین گرفتار شدیم و هردو سوختیم. من واقعا قصد کشتن نازنین را نداشتم.

با اعتراف‌های پسرجوان پدر و مادر نازنین به دادسرا رفتند و اعلام گذشت کرد. به این ترتیب پرونده برای رسیدگی از جنبه عمومی جرم به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در جلسه رسیدگی به این پرونده که دیروز برگزار شد مزدیک در دادگاه حاضر نشد.

وکیل وی در جایگاه ویژه ایستاد و گفت:موکلم قصد قتل نداشته و فقط برای اینکه دختر جوان را از تصمیمش منصرف کند و او را بترساند ماشین را به آتش کشیده است.

وی ادامه داد: موکلم خودش نیز در این ماجرا به شدت دچار سوختگی شده است و از این کار پشیمان است. مزدک عاشق نازنین بوده و این دختر در حادثه فوت شده است. به همین خاطر از طرف مزدک طلب بخشش دارم.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.

منبع: فردا

کلیدواژه: دختر تهرانی آتش زدن 206 عکس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۰۷۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیا در آغوشم؛ به یاد «حسین بختیاری» که بهار پر کشید

به گزارش مبلغ، روایت زیر دریافتی ادبی از اشعار روضه های زنده یاد «حسین بختیاری» است که به نقل از مجله خیمه منتشر شده است. حسین بختیاری، مداح جوانی که در تلاش برای زنده‌کردن سبک های قدیمی روضه خوانی بود و شعرهای خاصی می‌خواند. او در نوروز ۱۴۰۳ درگذشت. متن کامل این روایت ادبی را در این شب زیارتی امام حسین(ع) در زیر می خوانید:

قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قلب است/ آن‌جا که نبض واژه‌های تو دلتنگ می‌شود»
بهار است و در خیابان بهار، سیل باران چشم‌ها، قلب تو را می‌برند تا حرم سیدالکریم. آن‌جا ایستاده در انبوه چشم‌های بُهت زده و اشک‌های خشکیده روی گونه‌ها و بغض‌های گلوگیر، پدرت می‌آید چنان که «الفِ قامت او، دال» و «همهٔ هستی او در کف گودال»؛ کسی ناله سر می‌دهد: «خمیده، خمیده، رسیدم به تو / شکستم، شکستم، دم جسم تو» همه بی‌اختیار، نوحه می‌کنند: «جوانان بنی‌هاشم بیایید…»

*

قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قبله است/ آن‌جا که شعر تو آواز می‌شود»: «کفن که دست مرا بست، دست تو باز است/ و دست باز تو یعنی بیا در آغوشم»

کسی هست که بداند این بیت از کیست؟ 

آن واژه‌ها، آن تک بیت‌های تَرانگیز، آن تکه‌های طنین‌دار، موجی شدند جوشیده از جنازهٔ تو. جاری، میانهٔ امواج ناکجاهایی که هم حقیقت‌اند و هم مجاز. آن بیت‌ها که خوانده بودی، باران شدند در آغاز این بهار: «مگر که صحبت ما، صحبت رفاقت نیست/ بغل بگیر مرا، احتیاج من بغل است»
می دانی، بعد رفتنت، این دل‌گویه‌ات، مثل رنگین کمان، همه‌جا پخش شد که گفته بودی: «من کیفی که در خونهٔ امام حسین کردم و زندگی‌ای که کردم، شاید پادشاه‌ها نکرده باشن… اون‌قدر به من خوش گذشته…»

*

قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قاصدک است/ آن‌جا که شعر برای تو پرواز می‌شود»

صدایت بین «پیج»ها پیچید که خوانده بودی: «شعرهایم همگی درد فراق است، ببخش» ولی چه زود، از روزگار فراق گذر کردی و به دلبر رسیدی. چنان‌که رفیقت سرود: «برادر رفتی و ما را غمی جانکاه می‌ماند/ طریق وصل دلبر را، دلی همراه می‌ماند»

*

قلبت ایستاد، «این واژه‌های عاریه‌ای را ببین چه سان / در سوگ قاف عشق، چه بی‌بال می‌شود»

آنک، بذر جسمت را در آستان سیدالکریم کاشته اند. تا چشم کار می‌کرد، باران اشک بود که آبیاری‌ات کنند. باز زمزمهٔ صدای این شعر روضهٔ تو بلند می‌شود: «من آخرش همه را می‌کشم به سوی حرم/ که عشق را سر هر کوچه جار باید زد»
«تا نگاه می‌کنی، وقت رفتن است»؛ که آن صدای کشیدهٔ تو، بندی از  زیارت اربعین را درآیین کاشت جسم، فریاد می‌زند: «یا رحمة الله الواسعة و یا باب نجاة الاُمة»
همه کشیده و بلند می‌گویند: «یااااا حسین».

باز صدای تو در فضا می‌پیچد: «صد شکر می‌کنم که به لطف خدای خویش/ عمرم به روضه‌خوانی آن پاره تن گذشت»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قلب است/ آن‌جا که یاد تو تکثیر می‌شود»

* ابیات «و قاف» برگرفته از شعر زنده یاد قیصر امین پور است

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902086